بررسی عوامل مؤثر بر جایگاه زنان در ساختار قدرت خانواده (مورد مطالعه: زنان متأهل شهر آبادان)

از دو دهه­ی گذشته مفهوم موقعیت زنان از نظر تحصیل و پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی فراتر رفته و به دستیابی آنان در کنترل منابع و قدرت تصمیم­گیری در خانواده انجامیده است.  این واقعیتی انکارناپذیر است که اگر هر دو همسر در تصمیم­گیری­ها مشارکت داشته باشند، نتایج بهتری حاصل خواهد شد تا اینکه هر یک از همسران به تنهایی تصمیم­گیرنده باشد.  تحصیلات و موقعیت اقتصادی ـ اجتماعی زنان اساس قدرت آنان را در خانواده پی­ریزی می­نماید. هدف تحقیق حاضر، بررسی جامعه­شناختی عوامل مؤثر بر جایگاه زنان در ساختار قدرت خانواده است.  روش مورد مطالعه، روش پیمایشی (کمی) می­باشد که با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای، تعداد 384 نفر (زن متأهل) بعنوان نمونه از 53943 نفر جامعه­ی آماری (جمعیت زنان متأهل) انتخاب شده است.  این تحقیق با استفاده از رویکردهای زیست­شناختی، روان­شناختی، جامعه­شناختی و نظریه­های تفکیک نقش، نظریه­های فمنیستی، نظریه­ی منابع، نظریه­ی جامعه­پذیری جنسیتی و نظریه­ی بوردیو به بررسی عوامل مؤثر بر جایگاه زنان در ساختار قدرت خانواده پرداخته است.  بدین ترتیب، نتایج آزمون اسپیرمن و آزمون­های T و F نشان     می­دهند که رابطه­ی مثبت و معناداری بین متغیرهای نگرش­های جنسیتی زنان، میزان منابع ارزشمند زنان، تطابق­پذیری زنان، اشتغال زنان و سن همسر با قدرت زنان در خانواده وجود دارد؛ اما رابطه­ی متغیرهای سن زنان، قومیت زنان و مردان و طول مدت ازدواج با قدرت زنان در خانواده معنادار نبوده است.